plannen

Zwaar leven

De eerste ochtend na de vakantie begrijp ik nooit waar we de rest van het jaar zo moeilijk over doen. We staan op, we ontbijten, we pakken de tassen in en poetsen onze tanden. En dan hebben we nog een dik kwartier over voor we moeten vertrekken.

Na de eerste schooldag komen de kinderen enthousiast thuis. Vol verhalen over de nieuwe meester en juf, over spelletjes, nieuwe rekenboeken en de vakantie-avonturen van klasgenootjes. Maar het enthousiasme verflauwt al snel. Ze worden moe en de dingen die vorig jaar vervelend waren, zijn dat nu weer.

Op de tweede maandag probeerde ik de oudste te helpen met plannen. ‘Als je dat vervelende werkje nou meteen aanpakt, heb je er de rest van de week geen last meer van. Bij het avondeten doe je dat altijd heel goed, dan eet je eerst je kool op en bewaar je het vlees tot het laatst.’ ‘Bah, kool’, griezelde de jongste.

Dus legde ik nog maar eens uit dat het leven niet alleen maar uit leuk en lekker bestaat. Groente is gezond en je moet ook wel eens iets doen dat je niet leuk vindt. En als je daar heel moeilijk over doet en het uit blijft stellen wordt het alleen maar vervelender. ‘Het begint iedere dag al met opstaan’, zei ik. ‘Daar heb ik eigenlijk ook nooit zin in. Maar het moet toch.’ ‘Ja’, zei de oudste. ‘En dan moet je naar school en daar moet je werken. En dan moet je dit en moet je dat’ ‘En dan moet je ’s avonds ook nog als eerste je kóól opeten!’ riep de jongste.

Het kwam er zo vol afgrijzen uit dat haar broer en ik in de lach schoten. Toch nog een vrolijk begin van de tweede schoolweek.