Af!
Deze week staat mijn laatste column in de Westerkrant, de wekelijkse huis-aan-huiskrant van Hoogkerk en omstreken waar ik drie jaar lang met veel plezier werkte. Nu ik niet langer als journalist en redacteur in dienst kon blijven, was het de vraag wat ik met mijn vrijwillige bijdragen zou doen.
Eerst dacht ik: ‘Ik stop er een poosje mee.’ De laatste maanden was de inspiratie en energie soms ver te zoeken. Dus een pauze zou niet gek zijn. Toch zinde het me niet, want wat zou ik dan wél gaan doen? Solliciteren, ja natuurlijk. Huishouden, ja, ook, maar liever niet te veel. Voor de kinderen zorgen. Absoluut! Met liefde. Maar die zorgen ook steeds meer voor zichzelf.
Bankhangen, candy-crushen en dr. Phil kijken had ik eigenlijk wel genoeg gedaan de laatste tijd (een ongeluk komt nooit alleen). En al durf ik het bijna niet hardop te denken, er zouden ook mensen zijn die mijn columns zouden missen.
Natuurlijk had ik al vaker gedacht en van vele kanten te horen gekregen: ‘Ga toch lekker freelancen!’ Het leek mij bij vlagen ook wel wat, maar mezelf verkopen staat me zo tegen dat ik de stap nooit echt heb gezet. Nu creëer ik hier mijn eigen podium. Zo hou ik mezelf aan het werk en mijn lezers tevreden.
En als ik dan toch bezig ben, maak ik ook eindelijk eens werk van fictie. En mochten er nou mensen zijn die denken: ‘Nynke schrijft best aardig’. En mochten die mensen iets over hebben voor een goed geschreven tekst, dan hou ik ze natuurlijk niet tegen.
En zo ben ik vanuit een doodlopende weg ineens terecht gekomen op een kruispunt van ik weet niet eens precies hoeveel wegen. Het kan alle kanten op. Vind ik eerder een baan of een opdrachtgever? Of ga ik iets heel anders doen? Spannende tijden. Maar, klaar voor de start….. Af!
Sorry, the comment form is closed at this time.